Logboek donderdag -> Wesel

Gegijzeld

07.00 Tot zeven uur uitslapen dus, nadat we gisteren besloten hebben dat er een dieselmonteur moet komen. De BB motor wilde immers niet aanslaan. Ook moeten we de dieseltanks weer volhebben en we bellen de bunkerboot. Het blijkt een Nederlander, Johan de Bruin, te zijn die erop vaart en hij zal tevens voor een dieselmonteur zorgen.
09.00 De bunkerboot komt en even later is de monteur ook aan boord. Hij haalt het laatste restje lucht uit de leidingen en het geheel loopt weer.
Voor de BB motor zou een elektricien nodig zijn. Ook die is vrij snel ter plaatse. Hij geeft een tik op de plaats waar een magneetschakelaar zou zitten. Die kan wel eens blijven hangen en dan schijnt de startmotor niet te pakken. Sleutel omdraaien en lopen dus.
10.30 Afgetankt en gecontroleerd, alles loopt. Op weg naar de eerste sluis van het Wesel Datteln Kanal. De sluis aanroepen. We krijgen de melding dat ze ons niet door mogen laten maar dat we ons eerst bij de Wasser Schütz Polizei, een paar honderd meter terug, moeten melden.
Met de pest in gaan we voor de wal op een plaats waar normaal een “bilgewater-verzamel-boot” ligt.
11.00 Daar komt herr Heske, jawel dezelfde Kojak van gisteren, ons verzoeken even op het bureau te komen. Hij heeft een aantal punten die onze aandacht verdienen;

1. De Kurt is een officieel beroepsvaartuig en als zodanig ingeschreven bij een instantie in Mainz en daar mogen wij niet op varen met onze papieren. We zijn dus al vanaf Berlijn in overtreding. Dit in tegenspraak met hetgeen zijn collegs in Braunsweich en Minden ons verteld hadden. Zonder papieren komen we dus niet verder.
HET SCHIP IS ÉÉN CENTIMETER TE LANG.
We liggen eigenlijk gewoon “Aan de Ketting”.

2. Als we met het schip op de Rijn willen varen hebben we een Rijnattest nodig. Een soort keuring dat het schip Rijnwaardig is. Dat papier zit niet bij de scheepsdocumenten.

3. De gestolen scheepsdocumenten heeft herr Heske inmiddels uit Berlijn gefaxed gekregen, waardoor hetgeen we minimaal aan boord moeten hebben weer redelijk compleet is.

4. We mogen met onze papieren niet op de Rijn varen. Daarvoor heb je een patent nodig. Voor punt 1 kan een tijdelijke ontheffing worden aangevraagd maar de instantie waar dat kan (Mainz) is erg ambtelijk en dat kan wel een paar dagen duren.
Voor het Rijn attest is een keuring van het schip nodig. Daarvoor moet je bij de SUK (Schiffs Untersuchungs Kommission) zijn en we krijgen een telefoonnummer en proberen een afspraak te maken. Morgenvroeg om acht uur nog maar even bellen antwoordt een lachende herr Falk die niet echt onder de indruk van onze haast lijkt te zijn.
15:00 Intussen hebben we een praatje gemaakt met de schipper van de bilgewaterboot en die blijkt best met ons de Rijn naar Millingen af te willen voor 150 euro. Daarmee is punt 4 opgelost. Ook voor punt 1 krijgen we een oplossing want na enig overleg met zijn vriendin wil hij ons direct wel naar Wesel varen. Kost weer 200, maar hij gaat de volgende dag naar Londen en dat is een dure stad…. Aanbod aangenomen.
Onze schipper voor de komende 2 dagen heet Gerald van Holt uit Datteln.

15.40 Afgemeld bij herr Heske dat we aan alle eisen (tot de Rijn) voldoen en we vertrekken. Zes sluizen moeten we passeren voor we in Wesel zijn, waar we naar zeer vlotte passages van de sluizen, met wellicht een iets te hoge snelheid op het kanaal, aanleggen.
18.00 Arnoud gaat rijst koken met ragout, hakt en bakt er uitjes en paprika bij en er wordt onderweg heerlijk gegeten. Ook onze Duitse Schiffsführer laat het zich goed smaken.
22.00 Vast. We liggen voor de laatste sluis voor Wesel, de sluis van Friedrichsfeld. Hans en Bernhard brengen Gerald terug naar huis en afhankelijk van de keuring morgen zal hij weer meevaren naar Millingen.
23.30 Hans en Bernhard weer terug aan boord.
Biertje met chips en slapen.